Χρήστος Ζουλιάτης
Η επόμενη μέρα 4 Δεκέμβρη του 44, ήταν κι αυτή αιματηρή με νεκρούς και τραυματίες. «Επέσατε θύματα αδέλφια εσείς σε άνιση πάλη κι αγώνα. Αιώνια η μνήμη σε σας αδελφοί, στον τίμιο που πέσατε Αγώνα».
_
«Όποιος έζησε στις 3 του Δεκέμβρη, στις 4 μπορούσε να πεθάνει.. Οι φονιάδες είχαν αποφασίσει αποβραδίς: «Θάνατος!» Ο Λαός κατεβαίνει να θάψει τα θύματά του.. Ήταν μια κηδεία που οι ζωντανοί δε θα ξαναδούν άλλη.
«Όποιος έζησε στις 3 του Δεκέμβρη, στις 4 μπορούσε να πεθάνει.. Οι φονιάδες είχαν αποφασίσει αποβραδίς: «Θάνατος!» Ο Λαός κατεβαίνει να θάψει τα θύματά του.. Ήταν μια κηδεία που οι ζωντανοί δε θα ξαναδούν άλλη.Οι μεγάλες αρτηρίες της πρωτεύουσας πλημμύρισαν από τον οργισμένο Λαοχείμαρρο.
_Με βήματα βουβά και ψυχή γιομάτη κοχλασμό ο λαός σταμάτησε πάνω απ’ τα 28 φέρετρα. Ήταν 28 κορμιά που έφυγαν απ’ ανάμεσά μας με έκπληκτα μάτια. Τα φέρετρα έκλειναν 28 στόματα που φώναξαν ως το θάνατο «Δικαιοσύνη!».. Και τώρα ξαπλωμένα διαμαρτύρονται δυνατότερα.
Με βήματα βουβά και ψυχή γιομάτη κοχλασμό ο λαός σταμάτησε πάνω απ’ τα 28 φέρετρα. Ήταν 28 κορμιά που έφυγαν απ’ ανάμεσά μας με έκπληκτα μάτια. Τα φέρετρα έκλειναν 28 στόματα που φώναξαν ως το θάνατο «Δικαιοσύνη!».. Και τώρα ξαπλωμένα διαμαρτύρονται δυνατότερα._Μια ολόκληρη μέρα παρήλαυνε η Αθήνα απ’ τους δρόμους της. Ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη! Ήταν ωχρή, αδέκαστη, αποφασισμένη. Χρόνια τώρα είχε αποκάμει να μετράει τάφους. Όταν δεν μετανοιώνουν οι φονιάδες για τα κακουργήματά τους μετανοιώνουν οι δίκαιοι για την υπομονή τους..».
Μια ολόκληρη μέρα παρήλαυνε η Αθήνα απ’ τους δρόμους της. Ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη! Ήταν ωχρή, αδέκαστη, αποφασισμένη. Χρόνια τώρα είχε αποκάμει να μετράει τάφους. Όταν δεν μετανοιώνουν οι φονιάδες για τα κακουργήματά τους μετανοιώνουν οι δίκαιοι για την υπομονή τους..».Αυτά γράφει ο Μενέλαος Λουντέμης στο βιβλίο του «Ο μεγάλος Δεκέμβρης»
_Τη Δευτέρα 4 Δεκέμβρη 1944 γράφεται η δεύτερη αιματοβαμμένη σελίδα των «Δεκεμβριανών», που αποτέλεσαν το προοίμιο του εμφυλίου πολέμου. Πραγματοποιήθηκε μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση, όπου έγινε καί η νεκρώσιμη ακολουθία στη Μητρόπολη της Αθήνας των 28 νεκρών της προηγούμενης ημέρας, με τη νεκρική πομπή να κατευθύνεται προς το Σύνταγμα. Η απεργιακή συγκέντρωση χτυπήθηκε εκ νέου από ελεύθερους σκοπευτές που είχαν ακροβολιστεί σε ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος.
Τη Δευτέρα 4 Δεκέμβρη 1944 γράφεται η δεύτερη αιματοβαμμένη σελίδα των «Δεκεμβριανών», που αποτέλεσαν το προοίμιο του εμφυλίου πολέμου. Πραγματοποιήθηκε μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση, όπου έγινε καί η νεκρώσιμη ακολουθία στη Μητρόπολη της Αθήνας των 28 νεκρών της προηγούμενης ημέρας, με τη νεκρική πομπή να κατευθύνεται προς το Σύνταγμα. Η απεργιακή συγκέντρωση χτυπήθηκε εκ νέου από ελεύθερους σκοπευτές που είχαν ακροβολιστεί σε ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος._Το αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν περίπου 100 νεκροί και τραυματίες, καθώς διαδηλωτές και μέλη του ΕΑΜ συγκρούστηκαν με την χωροφυλακή και τα αγγλικά στρατεύματα. Ακολούθησαν μάχες ανάμεσα σε τάγματα του ΕΛΑΣ και της οργάνωσης “Χ”, του περιβόητου Γρίβα στο Θησείο, όπου επενέβησαν βρετανικά άρματα μάχης, ενώ οι συγκρούσεις εξαπλώθηκαν προς την Κυψέλη, τους Αμπελόκηπους, τον Κολωνό, τα Πατήσια και αλλού.
Το αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν περίπου 100 νεκροί και τραυματίες, καθώς διαδηλωτές και μέλη του ΕΑΜ συγκρούστηκαν με την χωροφυλακή και τα αγγλικά στρατεύματα. Ακολούθησαν μάχες ανάμεσα σε τάγματα του ΕΛΑΣ και της οργάνωσης “Χ”, του περιβόητου Γρίβα στο Θησείο, όπου επενέβησαν βρετανικά άρματα μάχης, ενώ οι συγκρούσεις εξαπλώθηκαν προς την Κυψέλη, τους Αμπελόκηπους, τον Κολωνό, τα Πατήσια και αλλού.